Өткөн бейшемби күнү чак түштө мен көп жылдан бери тааныган жакшы досума жолугуу үчүн Юхангдагы Байжан шаарына бардым.Мен күтпөгөн жерден уясы бош чалга жолугуп калдым.Мен абдан таасирлендим жана көпкө чейин эч качан унутпайм.
Бул бош уяга мен да кокустан жолугуп калдым.
Ал күнү күн ачык болуп, досум Чжицян (42 жашта) экөөбүз түшкү тамактанып, тамак-ашыбызды сиңирүү үчүн жакын жерде сейилдеп калдык.Чжицяндын айылы тоонун ортосуна курулган.Үйдүн тегерегине тегиз жерди кошпогондо, баары цемент жолдор болсо да, калгандары бийик же жумшак эңкейиштер.Демек, сейилдөө эмес, тоого чыгуу сыяктуу.
Чжицян экөөбүз басып барып сүйлөшүп калдык, мен башымды көтөргөн замат маңдайымда бийик бетон аянтчага курулган үйдү байкадым.Бул айылдагы ар бир үй кичинекей бунгало жана виллаларга толгондуктан, 1980-жылдардагы бир гана бунгало бунгало менен виллалардын ортосунда капысынан пайда болгон, бул абдан өзгөчө.
Ошол учурда эшиктин алдында электр коляскасында алысты карап отурган бир карыя бар экен.
Мен аң-сезимсиз абышканын келбетине карап, Чжицяндан сурадым: «Ал майыптар коляскасындагы карыяны билесиңби?Ал канча жашта?»Чжицян менин көз карашымды ээрчип, аны дароо тааныды: "Ой, Чен байке дедиңиз, ал быйыл 76 жашта болушу керек, эмне болду?"
Мен кызыгып сурадым: «Кандай деп ойлойсуң, ал үйдө жалгыз жүрөт?Башкаларычы?»
«Ал жалгыз жашайт, уясы бош карыя».Чжицян үшкүрүнүп: “Бул абдан аянычтуу.Жубайы 20 жылдан ашык убакыт мурун оорудан каза болгон.Анын уулу 2013-жылы оор жол кырсыгына кабылып, куткарыла алган эмес.Кызы да бар., бирок кызым Шанхайга турмушка чыкты, мен неберемди кайтарбайм.Небереси Мейцзяцяодо өтө эле бош эместир, баары бир, мен аны бир нече жолу көргөн жокмун.Болгону биздин кошуналар жыл бою анын үйүнө көп барышат.Карап көрүңүз»
Мен сүйлөп бүтөрүм менен Чжицян мени ээрчитип басып кете берди: “Мен сени Чен байкенин үйүнө алып барып отургузам.Чен байке абдан жакшы адам.Бирөө өтүп кетсе сүйүнүп калса керек”.
Экөөбүз жакындагандан кийин гана мен акырын карыянын түрүн көрдүм: жүзүн жылдардын сайлары каптап, боз чачтарын жарымы кара ийне кийиз калпак каптап, кара кебез кийип алган. пальто жана жука пальто.Кийгенинде көгүш түстөгү шым, кара түстөгү пахтадан жасалган бут кийим болгон.Ал сол бутунун сыртында телескоптук балдак менен электрдик коляскага бир аз эңкейип отурду.Ал үйүнүн сыртын карап, көңүлү чөккөн, кыймылсыз ак, булуттуу көздөрү менен акырын алысты карап турду.
Озунчо аралда калган айкелдей.
Чжицян мындай деп түшүндүрдү: «Чен байке карып калган, анын көзү менен кулагы ооруп жатат.Аны көрүү үчүн биз ага жакындашыбыз керек.Аны менен сүйлөшсөң, катуураак сүйлөсөң жакшы болмок, антпесе ал сени уга албайт”.баш ийкегиле.
Эшикке жетип калганыбызда Чжицян үнүн бийик чыгарып: -Чэн байке!Чен байке!»
Чал бир саамга катып калды да, азыр эле үндү ырастагандай башын бир аз сол жакка буруп, анан электр коляскасынын эки жагындагы кол таянгычтарынан кармап, үстүнкү денесин акырын түздөп, сол жакка бурулуп, түз карады. дарбазада келгиле.
Үнсүз айкелге жашоо сугарылып, кайра жандангандай болду.
Биз экенибизди даана көргөндөн кийин абышка абдан бактылуу көрүндү, жылмайганда көзүнүн четиндеги бырыштары тереңдей түштү.Бирөөнүн келгенине чындап сүйүнгөнүн, бирок жүрүм-туруму, тили өтө токтоо, токтоо экенин сездим.Ал жөн гана жылмайып карап турду.Биз бизди карап: «Эмне үчүн келдиң?» дедик.
"Менин досум бүгүн эле келди, мен аны сени менен отургузайын деп алып келем".Сүйлөп бүткөндөн кийин Чжицян тааныш бөлмөгө кирип, эки отургуч алып чыгып, алардын бирин мага сунду.
Мен отургучту чалдын карама-каршысына коюп, отурдум.Мен башымды көтөрсөм, абышка жылмайып артымды карады, андыктан мен чала сүйлөшүп, абышкадан сурадым: "Чен байке, эмне үчүн электр майыптар коляскасын сатып алгыңыз келет?"
Чал бир аз ойлонуп турду да, электр коляскасынын кол таянгычын таянып, акырын ордунан турду.Кырсык болуп калбасын деп тез туруп, чалдын колун кармадым.Чал эки колун булгалап, баары жакшы деп жылмайып, анан сол балдакты алып, колдоо менен бир нече кадам алдыга басты.Ошондо гана карыянын оң буту бир аз бузулуп, оң колу дайыма титиреп турганын түшүндүм.
Албетте, карыянын буту-буту начар, баса турганга балдак керек, бирок ал көпкө баса албайт.Болгону карыя аны кантип айтууну билбегендиктен мага ушинтип айтты.
Чжицян дагы анын жанына: "Чен байке бала кезинде полиомиелит менен жабыркап, кийин ушундай болуп калган" деп кошумчалады.
— Буга чейин электр майыптар коляскасын колдонуп көрдүңүз беле?Мен Жицяндан сурадым.Zhiqiang бул биринчи майып арабасы жана ошондой эле биринчи электр майыптар коляскасы экенин айтты жана ал карылар үчүн аксессуарларды орноткон.
Мен абышкадан ишенбей: - Коляскаң жок болсо, мурда кантип көчөгө чыкчу элең?Кантсе да, бул жерде По!
Карыя дагы эле жылуу жылмайып: «Мен жашылча сатып жүргөндө көчөгө чыкчумун.Балдак болсом, баса албасам жолдун жээгинде эс алам.Эми ылдыйга түшсө жакшы болот.Жашылчаларды өйдө көтөрүү өтө кыйын.Мага уруксат бер, кызыма электр коляскасын сатып берди.Артында жашылча себет да бар, аны сатып алгандан кийин ичине жашылчаларды салып алам.Жашылча базарынан келгенден кийин деле айланып кете алам».
Электр коляскасына келгенде карыя абдан бактылуу көрүнөт.Мурун жашылча базары менен үйдүн ортосундагы эки чекит жана бир сызык менен салыштырганда, азыр карылар барган жерлеринде көбүрөөк тандоо жана даамга ээ.
Мен электр коляскасынын арткы жагын карасам, ал YOUHA бренди экенин байкадым да, кокусунан сурадым: “Кызыңыз аны сага тандап алдыбы?Ал тандоодо абдан жакшы жана бул маркадагы электр коляскасынын сапаты жакшы».
Бирок карыя башын чайкап: «Мен уюлдук телефонумдагы видеону көрүп, жакшы деп ойлоп, кызыма чалып, мага сатып берүүсүн сурандым.Карачы, бул видео».Ал толук экрандуу уюлдук телефонун алып чыгып, оң колу титиреп кызы менен чат интерфейсин чебердик менен которуп, бизге көрүш үчүн видеону ачты.
Мен ошондой эле абышка менен анын кызынын телефон чалуулары жана билдирүүлөрү 2022-жылдын 8-ноябрында калганын байкадым, ал эми электр майыптар коляскасы үйгө жаңы эле жеткирилген жана ал жакка барган күнүм 2023-жылдын 5-январы болчу.
Чалдын жанына жарым чөгөлөп: -Чэн байке, жакында кытайдын жаңы жылы болот, кызыңыз кайтып келеби?Чал ак, булуттуу көздөрү менен үйдүн сыртын көпкө тиктеп турду, мен үнүмдү өтө эле басаңдап калдым деп ойлогончо, абышка так укпай калганда, башын чайкап, ачуу жылмайып койду: «Алар болбойт. кайтып келгиле, алар бош эмес».
Чен байкенин үй-бүлөсүнөн эч ким бул жылы кайтып келген жок».Чжицян мени менен акырын баарлашып: “Кечээ эле төрт кароолчу Чен байкенин коляскасын текшерүүгө келишти.Бактыга жараша, ошол учурда жубайым экөөбүз ошол жерде болчубуз, антпесе сүйлөшүүгө мүмкүнчүлүк жок болчу, Чен байке мандарин тилин жакшы билбейт, ал жактагы кароолчу диалекти түшүнбөйт, ошондуктан биз аны жеткирүүгө жардам беребиз.”
Бир маалда карыя мага жакындап келип: - Бул электр коляскасын канча убакытка колдонууга болорун билесиңби?Мен карыя сапатка тынчсызданат деп ойлогом, эгер болсо деп айттымYOUHAнын электр майыптар коляскасынормалдуу колдонулса, ал төрт-беш жылга созулат.Жыл жакшы.
Бирок карыяны тынчсыздандырганы – төрт-беш жыл жашабайбы.
Ал дагы жылмайып: "Мен азыр үйдөмүн, өлүүнү күтүп жатам" деди.
Мен күтүлбөгөн жерден капаланып, Чыцянга бир-бирден гана айта алам, анын өмүрү узун болорун, бирок чал тамаша уккандай күлүп жиберди.
Бул жылмайган бош уянын жашоого канчалык терс жана кайгылуу экенин да ошондо түшүндүм.
Үйгө бара жатканда бир аз сентименталдуу:
Кээде ата-энебиз менен телефон аркылуу сүйлөшкөндөн көрө жаңы эле таанышкан досторубуз менен видео чалууларга бир нече саат сарптаганды жакшы көрөбүз.
Канчалык шашылыш жумуш болбосун, жыл сайын ата-энеме бир нече күндү аяп, жумушта канчалык бош болсом да, жума сайын ата-энеме телефон чалганга ондогон мүнөттөрүм болот.
Өзүңүзгө суроо бериңизчи, сиз акыркы жолу качан ата-энеңизге, чоң ата-чоң энеңизге, чоң энеңизге бардыңыз эле?
Андыктан алар менен көбүрөөк убакыт өткөрүңүз, телефон чалууларды кучакташууга алмаштырыңыз, ал эми майрамдагы маанисиз белектерди тамак менен алмаштырыңыз.
Жолдоштук - бул сүйүүнүн эң узак моюнга алуусу
Посттун убактысы: Мар-17-2023